Jak odnaleźć wewnętrzny spokój? część 1

Lato powolnym krokiem zbliża sie do końca. Sierpniowe długie wieczory sprzyjają toczeniu rozmów. Wypoczywamy, podróżujemy, morze, góry, zabawa … A potem powrót do rzeczywistości. Wakacje mogą być dla nas doskonalą okazją  by przyjrzeć sie samemu sobie i naszemu życiu. Jeżeli na co dzień żyjemy w nieustannym biegu, stres to nasze drugie imię a w sercu wciąż czujemy niepokój to w ten letni czas warto byśmy sie zatrzymali u zastanowili jak odnaleźć wewnętrzny spokój by móc żyć szczęśliwie. Zapraszam więc serdecznie do wspólnej refleksji: Jak odnaleźć wewnętrzny spokój?

Oto kilka refleksji na temat tego co może nam pomóc w odnalezieniu wewnętrznego spokoju:

1. Otwartość i podążanie za swoją własną gwiazdą.

Jeżeli chcemy sie uczyć musimy być gotowi na przyjecie wszystkiego co nas spotyka oraz umieć odnaleźć sie w różnorodności i całym bogactwie życia. Jednocześnie zbytnia otwartość może stać sie problemem. Brak orientacji na otwartym morzu grozi zatonięciem. Dlatego tak ważne jest byśmy odpowiedzieli sobie na pytanie co tak naprawdę jest dla nas ważne?

Nasuwa sie tu metafora z wężem. Waż zrzuca swoja skórę aby mogła urosnąć nowa. Wyszukuje dwa leżące blisko siebie kamienie i wije sie pomiędzy nimi. W ten sposób może zrzucić swoja skórę. Także my musimy czasem przejść przez wąską doline. Wtedy nasze życie sie zmienia. Wtedy odnawiamy sie wewnętrznie.

Jeżeli wciąż wskakujemy do innego pociągu, jesteśmy w ciągłym ruchu, ale nigdy nie przejdziemy przez wąską doline by móc doświadczyć przemiany.

W odkryciu własnej drogi pomaga otwarcie sie na rzeczywistość a także wszystko to czego sie uczymy. Najważniejsze jest jednak wsłuchanie sie w siebie i zadanie sobie m.in takich pytań:

• W jakich sytuacjach doświadczam harmonii?
• Kim jestem?
• Czy tkwię wciśnięty w gorset oczekiwań jakie inni ludzie maja wobec mnie?

Badz uważny na samego siebie. Pamiętaj o swoich granicach i nie pozwól ich przekraczać. Dbaj o swoją  wewnętrzną energie. Zyj swoja własną harmonią  a nie kieruj sie innymi. Gdy będziesz żył w zgodzie z samym sobą poczujesz głęboki pokój.

2. Czas. Życie we własnym rytmie.

Wsłuchaj sie w siebie i swój wewnętrzny rytm. Pamiętaj, że wiele sie od Ciebie wymaga i wciąż próbują cie określić oczekiwania innych, ale Ty musisz żyć  w zgodzie z sobą i Twoim wewnętrznym rytmem. Zaakceptuj to, że wszystko ma swój czas. Jest czas na efektywna prace jak i na odpoczynek. We wszystkim musi być balans. Skoncentruj sie na chwili. Ona należy do Ciebie. Badz w niej obecny.

Patrz pozytywnie na swój czas. Nie narzekaj, że Ci go brakuje. Codziennie dostajemy nowe 24 godziny do zagospodarowania. To dar życia i tylko od Ciebie zależy jak go wykorzystasz. Rano witaj radośnie każdy nowy dzień. Staraj sie przełamać przyzwyczajenia i to jak postrzegasz czas a odkryjesz ze masz go wystarczająco dużo. Spójrz na Twój czas jak na przyjaciela a nie na wroga. Chodzi o to jak postrzegasz, planujesz i obchodzisz sie ze swoim czasem.

3. Duchowość. Medytacja i uważność.

W dzisiejszych czasach bardzo często zapominamy o duchowej stronie naszego istnienia. Duchowość nie jest modna a wręcz często kojarzona jest z głupotą czy zacofaniem. Jednakże jest ona bardzo ważną częścią naszego funkcjonowania. Konsumpcjonizm oraz narcystyczne nastawienie do życia powoduje iż zatracamy sie we współczesnym świecie zapominając o czymś bardzo istotnym: o duszy. Nie chodzi mi tu o konieczność wyznawania jakieś religii czy idei. Jednakże myśląc iż skupienie sie tylko i wyłącznie na naszym aspekcie fizycznym czy umysłowym pozwoli nam poczuć wewnętrzny spokój jest błędne. Nie możemy odciąć sie od naszej duchowości. A właściwie możemy, ale prędzej czy później poczujemy tego bolesne konsekwencje. Powinniśmy wziąć odpowiedzialność za świat, w którym żyjemy ale nie zatracać sie w nim. Angażując sie w sprawy zawodowe nie powinniśmy jednocześnie identyfikować sie ze swoim zaangażowaniem ponieważ każde rozczarowanie będzie sie wiązało z wyprowadzeniem nas ze stanu równowagi.

Nie możemy zmienić całego świata. Akceptacja rzeczywistości taka jaka jest nie oznacza rezygnacji jednak pogodzenie sie i działanie na tyle na ile można. Jeśli chcesz odnaleźć na nowo swoja duchowość i poczucie sensu to ważne jest byś zadał sobie pytanie o swoja wizje życia oraz misje życia.

Jaka jest więc Twoja wizja?

Jaka jest Twoja misja życiowa?

Nawet jeśli jesteś osobą niewierzącą to wprowadzenie codziennej medytacji oraz praktyki uważności może pomoc Ci w odnalezieniu wewnętrznego spokoju.

Dzięki medytacji i kontemplacji możemy osiągnąć nie tylko głęboki spokój lecz także energie do tego by działać i wprowadzać dobro w naszym życiu.

Zastanów sie co by było gdybyś był reżyserem swojego życia. Spróbuj nabrać dystansu do tego co dzieje sie wokół ciebie. Nie pozwól innym narzucać swoich pomysłów na życie. Nie pozwól wciągać sie w rożne gierki. Sam decyduj. Jesteś wolny.

Ćwiczenie:

Wyobraź sobie, że jesteś w całkowitej harmonii. Odczuwasz blogi spokój wewnętrzny. Potem pomyśl że musisz iść do pracy. Co ze sobą zabierzesz? Jak będziesz wykonywać swoja prace? Jak zareagujesz na konflikty?

Poczujesz, że jesteś o wiele spokojniejszy. Możesz kształtować świat i swoje życie, zamiast pozwalać by pożarła cie presja otoczenia.

Gdy masz lepszy kontakt ze swoim wnętrzem oraz zachowujesz odpowiedni dystans do tego co dzieje sie wokół ciebie masz lepszy ogląd sytuacji, jesteś także bardziej niezależny i wolny. Dzięki temu tez nie będziesz wykończony i wystarczy ci energii.

4. Szukaj wewnętrznej siły, która leży w dawaniu a nie w ego.

Celem drogi duchowej jest uzyskanie większego zaufania do siebie i poczucia własnej wartości. Wiele osób uważa, iż samorealizacja jest przeciwieństwem poświęcania sie i jest związana z ego. Jest to bardzo mylące. Nie chodzi o to byśmy realizowali zachcianki swojego ego kosztem innych. Najważniejsze jest bycie autentycznym i życie w zgodzie ze sobą.

Nie pozwól by inni żyli Twoim życiem i nie poddawaj sie ich wpływowi. Poczucie bezpieczeństwa oraz wewnętrzna sila nie zależą od tego czy sa zewnętrznie widoczne. Samorealizacja to własnie ta wewnętrzna sila, która pozwala nam na życie własnym życiem.

Ważne jest także stawianie granic. Istotne jest poświęcanie sie lecz nie za wszelka cene. Przede wszystkim nie za cene swojej wolności. Musimy znać swoje granice, a jednocześnie wciąż na nowo je pokonywać by wyjść do drugiego człowieka i spotkać sie z nim- Jeśli będziemy koncentrować sie tylko na jednym biegunie to stracimy równowagę. Dominacja przestrzegania granic może spowodować, że nasze życie będzie ograniczone natomiast jeśli będziemy sie tylko poświęcać możemy ryzykować utratę samych siebie. Poświęcając sie nie powinniśmy także liczyć na wdzięczność. Uwolnienie sie od swojego ja pozwoli nam na spełnione i szczęśliwe życie.

Bądź uważny na swoje uczucia, one pomogą ci znaleźć równowagę.

Ćwiczenie:

Wsłuchaj sie w samego siebie. Zapytaj siebie jak wpływa na Ciebie poświęcenie? Czy czujesz, że żyjesz w pełni?

A może czujesz sie wykorzystany? Czujesz zgorzknienie. Jeśli tak to jest to ważna wskazówka: dobrze będzie jeśli sie wycofasz lub spróbujesz coś zmienić.

Czy czujesz sie wolny? Może poświęcenie stało sie dla Ciebie tylko obowiązkiem? Jeśli tak to stało sie ono dla ciebie również przymusem przez co tracisz swoja równowagę.

A może masz potrzebę odgraniczenia sie. Wsłuchaj sie w siebie i spróbuj zrozumieć jak wpływa to na ciebie. Czy daje ci to wewnętrzną wolność? A może czujesz sie wtedy samotnie?

Jeżeli w czasie sztormów zawsze jesteś w zgodzie z samym sobą możesz być spokojny, iż znalazłeś właściwą drogę pomiędzy odgrodzeniem i poświęceniem.

5. Odpowiedzialność za swoje życie i wspieranie możliwości innych ludzi.

W dzisiejszym świecie często spada  gotowość do wzięcia odpowiedzialności za siebie  a także za innych. Przede wszystkim powinniśmy przejąć odpowiedzialność za siebie samych. Nie powinniśmy obarczać innych za to, że np. nasze życie nie wygląda tak jak byśmy chcieli. Oczywiście sa osoby, które w dzieciństwie zostały bardzo zranione i nie zawsze jest im łatwo kształtować swoje życie. Hindeganda z Bingen mówi jednak: „Sztuka stawania sie człowiekiem polega na tym by rany przemieniać w perły.”. Jeśli przyjmę siebie z moimi ranami, wtedy mogą sie one przemienić. Mozna rozwinąć w sobie umiejętność towarzyszenia osobom zranionym w podobny sposo i wspierania ich.

Kolejna sprawą jest przyjecie odpowiedzialności za sytuacje w jakiej przyszło mi żyć. Aby nasze życie było sensowne potrzeba jest zaangażowania i pracy nad sobą. Trzeba jednak zawsze uważać by nie wziąć na siebie zbyt wiele. Zadna skrajność nie jest dobra. Ważne jest by stawiać granice i odnaleźć własną miarę. Umieć także odmówić i nie dać sie wykorzystywać przez innych.

Kolejnym rodzajem odpowiedzialności jest wzięcie odpowiedzialności za innych. Nie chodzi o to żeby brać na siebie ich obowiązki i dać sie wykorzystywać. Chodzi o współodpowiedzialność i wzajemna troskę. Zastanów sie co możesz zrobić by polepszyć relacje w jakich jesteś: rodzinne, partnerskie, zawodowe? Przejmuj inicjatywę i wspieraj możliwości innych.

Ćwiczenie:

Zadaj sobie pytanie czy znalazłeś naprawdę właściwą miarę odpowiedzialności dla siebie?

Jeśli jest ci ciężko i nie dajesz rady jest to znak ze wziąłeś dla siebie za dużo. Jeśli natomiast zawsze zdajesz sie na innych i oczekujesz, że  to oni rozwiążą twoje problemy to powinieneś sie ćwiczyć w odpowiedzialności. Ciągle uciekanie od niej nie będzie Ci służyło.

Zastanów sie w co chciałbyś sie zaangażować? Wyobraź sobie jakbyś sie czul przejmując odpowiedzialność za dana sprawę. Jeśli pojawia sie leki przeanalizuj je i skąd sie biorą. Zastanów sie jak obchodzisz sie z sobą? Czy narzekasz na przeszłość? Czy już sie z nią pogodziłeś? Zastanów sie także jak obchodzisz sie z innymi. Czy pomagasz im w rozwijaniu tkwiącego w nich potencjału a może patrzysz na nich z zazdrością i blokujesz ich marzenia zamiast pomoc? Stan w prawdzie przed sobą. Wsłuchaj sie w siebie i w osoby, które cie otaczają. Jeśli pomożesz innym żyć w pełni i wykorzystywać ich potencjał wróci to do ciebie i także ty będziesz żył w pełni.

6. Praca i odpoczynek.

Praca wiążę sie nie tylko z samorealizacją i wyrażaniem twórczego zapału i radości życia. Ma tez często negatywne skojarzenia związane z ograniczeniami i brakiem wolności. Z pracą związane są także dwa bieguny o których wspominałam już wcześniej: poświęcenia sie i nieangażowania sie. Innym aspektem jest odpoczynek i jego brak. Niezwykle istotne jest by znalezc balans pomiędzy odczuwaniem ochoty do pracy a ciężarem, radości z pracy a radości z uwolnienia sie od niej. Niektóre osoby zatracają sie w pracy ponieważ sprawia im ona radość. Niekiedy jest także ucieczka od innych problemow, z którymi boimy sie konfrontacji. Jeżeli pojawiają sie uczucia takie jak rozdrażnienie, przewrażliwienie czy poczucie wykorzystania to warto zwrócić na nie uwagę. Sa to sygnały alarmowe .Czasem by nie czuć wewnętrznej pustki znieczulamy sie praca. By nie widzieć prawdy o sobie i swoim życiu. Ważne jest by nie tylko szukać pracy która jest zgodna z nami i przynosi nam radość jak i by nie definiować siebie przez swoja prace. To czym sie zajmujesz nie określa tego kim jesteś. Potrzebny jest wewnętrzny dystans do pracy. Praca nie jest celem życia. Ważne jest także by mieć  pozytywne nastawienie do pracy. Nie chodzi tu tylko o motywacje do niej ale także o to by uwolnić sie od presji udowodnienia czegoś innym albo uczynienia sie bardziej interesującym dla innych poprzez swoja prace. Powinniśmy także zawsze pamiętać, ze wydajność i wysiłek sa ważne, ale nie powinniśmy sprzedawać swojej duszy dla sukcesu.

7. Kochaj teraźniejszość!

Bycie obecnym jest wielką sztuką. Zanurzenie sie w chwili, życie tu i teraz. Bycie obecnym wymaga sporo pracy. Trzeba nauczyć sie zostawiać myśli o przeszłości i uwalniać sie od leku o przyszłość. Potrzebna jest do tego wewnętrzna wolność. W dzisiejszych czasach wciąż zwiększamy sobie intensywność przeżyć myśląc iż dzięki temu będziemy żyć bardziej. Szukając coraz to nowych podniet. Bycie obecnym polega jednak na zmniejszeniu ilości przeżyć i postawieniu na ich jakość. Chodzi o to by pozostawić chęć zaimponowania innym, uwolnić sie od presji udowadniania sobie czegoś. Musimy postarać sie uwolnić od przywiązania do rzeczy, do własnych ambicji, do nałogowego dążenia do bycia kimś, do nadmiernej wrażliwości. Szukać opanowania i spokoju wewnątrz nie pozwalając na sterowanie sobą z zewnątrz. Często karmimy sie wieloma iluzjami: że wszystko mamy pod kontrola, że jesteśmy najlepsi, że osiągniemy wszystko czego chcemy bez ciężkiej pracy. Należy pozostawić swoje ego ze wszystkimi jego iluzjami by być naprawdę spokojnym i wolnym wewnętrznie.

Pozwól rzeczom być takie jakie są. Pozwól drugiemu człowiekowi być takim jaki jest.  Uwolnij sie od swoich wyobrażeń. Wtedy poczujesz spokój wewnętrzny.

Mam nadzieje, że powyższy tekst jest dla Ciebie wartościowy . Zachęcam Cie do podzielenia sie swoją refleksją w komentarzach. Już niedługo część druga a tymczasem życzę Ci milej reszty lata  🙂

A żeby już teraz zacząć praktykować medytacje, zapisz się na mój newsletter i pobierz darmowego ebook’a
„Medytacja mindfulness przewodnik dla początkujących”.